മന:സമാധാനം എന്നാല്‍ എന്താ ?

ജനനം മുതല്‍ മരണം വരെ ലഭിക്കാത്ത ഒന്നാണോ മന:സമാധാനം ? യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ എന്താണ് ഈ സമാധാനം ? എന്റെ ചെറിയ അനുഭവം പറയുകയാണെങ്കില്‍ അങ്ങിനെ ഒരു സമാധാനം ഇല്ല എന്നാണ് തോന്നുന്നത്.ചെറുപ്പത്തില്‍ സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുന്നത് മുതലാണ് ഈ വികാരം തോന്നി തുടങ്ങിയത്.കാലത്ത് എഴുന്നേറ്റ് പഠിക്കണം പഠിച്ചത് മുഴുവനായില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ മനസമാധാനം നഷ്ടപെട്ടു. പൊതുവേ മടിയനായ ഒരാള്‍ക്ക് ആണ് മനസമാധാനം ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥ വരുക എന്ന് ചി ന്തിക്കും ഒരിക്കലുമില്ല നന്നായി പഠിച്ചു വന്ന എന്റെ കൂട്ടുകാര്‍ പറയും "ഒന്നും പടിച്ചെട്ടില്ല ,എന്താ ചെയ്യാ?"പക്ഷെ മാഷ് ചോദ്യം ചോദിക്കുമ്പോള്‍ അവര്‍ ഉത്തരം പറയും അപ്പോള്‍ , എന്നെ പറ്റിച്ചുല്ലെ? ക്ലാസ്സില്‍ ഒന്നാമനകാനുള്ള മനസമാധനമില്ലയിമ ,,,.വിദ്യാഭ്യാസ കാലം ഒരു പക്ഷെ മനസമാധാനം ഉള്ള കാലഘട്ടമാണ് അത് പിന്നീടുള്ള കാലത്ത് മനസിലാകും.പിന്നീട് വരുന്ന കാലം ഈ സാധനം കണി കാണാന്‍ പോലും കിട്ടില്ല എന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം (എന്റെ മാത്രം).നമ്മുടെ മാതാ പിതാക്കള്‍ അവര്‍ക്ക് എപ്പോഴെങ്കിലും മനസമാധാനം ഉള്ളതായി കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?ജോലി ഭാരം കഴിഞ്ഞു വരുന്ന പിതാവ് (ഗള്‍ഫുകാരുടെ കാര്യം പറയേണ്ട കാര്യമില്ല) ഒരു മനസമാധാനവും ഇല്ലാതെയാകും വീട്ടില്‍ വരുക.കുറച്ചു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്പ് വരെ മനസമാധാനം ഒരു പരിധിവരെ ഇവര്‍ക്ക് ഉണ്ടായിരിന്നു.ഇന്ന് നമ്മുടെ ജീവിത നിലവാരം വര്‍ധിച്ചു എളുപ്പമല്ല ജീവിച്ചു പോകാന്‍ എന്നായിരിക്കുന്നു .മരുന്ന്,സാധനങ്ങളുടെ വില, മക്കളുടെ പഠിപ്പ്, ദൈനംദിന ചിലവുകള്‍ , കുടുംബത്തില്‍ കല്യാണമോ മറ്റു ആഘോഷ പരിപാടികളോ ഉണ്ടെങ്കില്‍ അതിന്റെ എക്സ്ട്രാ ചിലവുകള്‍ ഒരു സാധാരണക്കാരനായ പിതാവ് നക്ഷത്രം എണ്ണുന്നു.ഇത്രോയെക്കെ അനുഭവിക്കുമ്പോള്‍ പോര എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മറ്റു ചില വേവലാതികള്‍ അതായത് സ്വന്തം മക്കള്‍ സ്കൂള്‍ വിട്ട് വീട്ടില്‍ സുരക്ഷിതരായി എത്തിയോ?ഇപ്പോഴത്തെ കാലമല്ലേ?തീര്‍ച്ചയായും ഒരു പാട് മാനസിക സമ്മര്‍ദം അനുഭവിക്കുന്ന പിതാവ്.ഇനി മാതാവിനോ , മനസമാധാനം ഇല്ല എന്ന വാക്ക് ഈ കാലത്ത് ഏറ്റവും കുടുതല്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നത് സ്ത്രീകളാണ് കാരണം വീട്ടിലെ ഉത്തിരവാധിത്വം മുഴുവന്‍ ഇവരുടെ ചുമലിലാണ് , "ഒരു രാജ്യം ഭരിക്കാന്‍ എളുപ്പമാണ് ഒരു വീട് ഭരിക്കാന്‍ എളുപ്പമല്ല" ഇത് എന്റെ വാക്കുകളല്ല എന്നാലും എടുത്ത് പ്രയോഗിച്ചു.മക്കളെ വളര്‍ത്തുന്നതില്‍ മുഖ്യ പങ്ക് മാതാവിന്റെതാണ്,കാരണം മാതാവ്‌ അധ്യാപികയും കൂടിയാണ് .പ്രത്യേകിച്ച് പെണ്‍കുട്ടികളുടെ കാര്യത്തില്‍ പ്രത്യേക ശ്രദ്ധ അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്‌ ,കുട്ടികള്‍ തെറ്റ് ചെയ്താല്‍ വളര്‍ത്തു ദോഷം എന്നെ പറയു.മരണം വരെ മനസമാധാനം ലഭിക്കാത്ത ഒരു വിഭാഗമാണ് മാതാക്കള്‍ .വാര്‍ദ്ധക്യം മരണത്തിലേക്കുള്ള ചവിട്ടു പടിയായി കരുതുന്നു,ഇവര്‍ക്ക് മരിക്കുമോ എന്നുള്ള ഭയം അത് അവരുടെ മനസമാധാനം ഇല്ലാതാക്കും.ഏതൊരു പ്രാര്‍ത്ഥന കേന്ദ്രത്തില്‍ പോയാലും വാര്‍ദ്ധക്യം എത്തിയവരെ ഒരു പാട് കാണുവാന്‍ സാധിക്കും.ഇത് തന്നെയല്ലേ ഇവരുടെ മനസമാധാനം നഷ്ടമായെന്നതിനു തെളിവ്.

ഇന്ന് വനിതാ ദിനം

യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഇങ്ങിനെ ഒരു ദിവസം വേണോ?നമ്മുടെ ദൈനംദിന ജീവിതത്തില്‍ എന്നും ഈ ദിനം ഇല്ലേ?പാവം വനിതകള്‍ അവരെയും നമ്മള്‍ കലണ്ടറില്‍ ഒരു കോളത്തില്‍ ഉള്‍പെടുത്തി. ഇന്ന് ടി.വി. കണ്ടപ്പോള്‍ സ്ത്രീ പീഡനങ്ങളും അതിനെ പറ്റി കേരള വനിതാ കമ്മിഷന്‍ ചെയര്‍പെര്‍സണ്‍ ജസ്റ്റിസ് ശ്രീ ദേവി വളരെയധികം വേദനയോടെ പറയുന്നതും എല്ലാം കേട്ടു . നമ്മുടെ വനിതാ കമ്മീഷന്‍ അനുഭവിക്കുന്ന മാനസിക വേദന ഇത്ര മാത്രം എങ്കില്‍ സാധാരണ വനിതകളുടെ കാര്യം എന്തായിരിക്കും.നമ്മുടെ സഹോദരിമാര്‍ അവരെ സഹായിക്കേണ്ടതും സംരക്ഷിക്കേണ്ടതും ആരാ?